My, członkowie Grupy Inicjatywnej „Pierwszego grudnia”, zawieramy niniejszą Kartę, aby oznaczyć jak widzimy wskazówki życiowe dla naszego społeczeństwa, oraz jednocześnie dać bodziec do zjednoczenia wszystkich ludzi, które pragną życia dobrego i pełnego godności tak na Ukrainie, jak i dookoła niej.
Człowieczeństwo poznało początek dwudziestego pierwszego stulecia jako dobę niepewności.
Współczesny człowiek jeszcze przezwycięża siłę grawitacji wielkich doświadczeń i oczekiwań przeszłości; uciekając od tej grawitacji historycznej on czuje się niepewnie i wrażliwie w obliczu przyszłości.
Obserwowaliśmy dużo wstrząsów: potęgę i upadek ideologii totalitarnych, oraz stworzonych przez nich imperiów, oślepienia i oświetlenia politycznego, masowe zachwycenia i rozczarowania.
Staliśmy świadkami powstania ideii, przekonań i marzeń demokratycznych.
Jednak w obliczu rzeczywistości oczekiwania romantyczne szybko zmienili się w iluzje. Słowa stracili cenę.
W naszym państwie, gdzie Związek Radziecki był pokonany fizycznie, jego dziedzictwo utrzymuje się jeszcze moralnie i mentalnie.
Okazało się, że ludzie nadal i coraz bardziej polegają na czyjąś łaskę, a nie na własną siłę.
Nowe warunki ekonomiczne zmienili państwo i jednocześnie pogorszyli najgorsze instynkty: pożądliwość wzbogacania, chciwość i konsumpcjonizm.
Człowiek dostał szansę swobodnie i bez strachu wrócić do źródeł duchowych. Jednocześnie ubóstwo, niesprawiedliwość i niepewność podnieśli w społeczeństwie wewnętrzne rozczarowanie, co graniczy z duchową pustką.
Upadek ostatniego imperium powrócił nas do podstawowych prawd o budowie na fundamencie prawa i sprawiedliwości oraz o budowniczych, które polegają na siły własne i pomoc Bożą – pomoc wyższą, którą wyczuwają sumieniem.
„Wczorajsze ludzie” na odwrót usiłują się „rozwijać państwo” starymi metodami przemocy i oszustwa, nie mając i nie znając celów wyższych.
Cień wątpliwości dotknęła wielu serc. Jednak cień wątpliwości zawsze idzie obok człowieka. Nie warto się obawiać cieni. Powinniśmy szukać światła odpowiedzi, które dają siłę przeciw zniechęceniu i nadają sens naszemu życiu.
Znowu widzimy światowy ruch ku rozumieniu, który powinien stać się duchowym przewodnikiem dla współczesnego człowieka.
Metody, które by odnawiały i wspierały wiarę we własne i wspólne siły, nie mogą być ani kategoryczne, ani wyczerpujące. Różne drogi mogą prowadzić do świątyni, jednak trzeba mieć pragnienie i siłę iść jedną z nich.
Kamieniami węgielnymi naszej Karty są trzy proste pomysły.
Pierwszy. Odpowiedzialność za własne życie, a tym samym, jego sukces, dobrobyt i szczęście nie może być przekazana nikomu. Jesteśmy sami odpowiedzialni za siebie.
Drugi. Moralność i wartości duchowe nie mogą być odroczone do jutra. Oni zawsze są potrzebne dzisiaj.
Trzeci. Budujemy, co wyobrażamy, a więc od głębi, skali i twórczej umiejętności naszej wyobraźni zależy nasza przyszłość.
Człowiek pragnie być swobodnym, ponieważ wolność daje sens, godność i wartość życiu ludzkiemu. Właśnie to jest szlak do szczęścia, do którego my, wierzące i nie wierzące, ale wszyscy w szerokim rozumieniu filozoficznym dzieci Boże, są powołani.
Aby być swobodnym, człowieku nie trzeba przewodników.
Ani najbardziej utalentowane przywódce, ani inteligencja, ani żadna grupa socjalna nie mogą doprowadzić człowieka do szczęścia i wolności. Prawdziwym przywódcem człowieka jest tylko osobisty rozsądny wysiłek .
To nie zrobi nikt inny. Tylko Państwo możecie to uczynić.
1. Być człowiekiem wolnym
Wszyscy ludzie są stworzeni wolnymi. Mianowicie to najbardziej ważne prawo człowieka, uzyskane przez każdego / każdą od narodzenia, określa istotę naszej cywilizacji.
Być człowiekiem wolnym – to nie tylko cecha zewnętrzna, która łączy nas wszystkich z prawami, ale i wewnętrzny wybór duchowy.
Człowiek niewolny nie może być ani szczęśliwy, ani bezpieczny, ani pewny swej przyszłości.
Być człowiekiem wolnym – to znaczy przede wszystkim brać odpowiedzialność na siebie.
Nie można wymagać od kogoś wykonywania obowiązków, nie wykonując własnych.
Nie trzeba żyć stałym uczuciem uszczerbku i współczucia do siebie. Bycie człowiekiem wolnym oznacza wierzyć we własne siły.
Bycie człowiekiem wolnym oznacza rozumieć własną niepowtarzalność, jednak w żadnym wypadku nie wychowywać w sobie wyższość.
Bycie człowiekiem wolnym znaczy zawsze i wszędzie samodzielnie przestrzegać zasadę naszej równości z innymi, oraz równości wobec zakonu.
I najważniejsze: być człowiekiem wolnym znaczy czynić dobro.
Właśnie na tym polega najgłębszy sens swobody człowieka wolnego.
2. Być Ukraińcem
Tożsamość człowieka narodowa i kulturalna w większości jest skutkiem wysiłku duchowego.
Współczesne pojęcie „bycia Ukraińcem” przewiduje kilka równorzędnych kierunków pracy nad sobą.
Pierwszy i najważniejszy: trzeba miłować narodową godność.
Nie trzeba szukać winnych we własnych losach.
Bądźmy narodem silnym i pamiętajmy tak o stronach zwycięskich, jak i o tragicznych.
Nie zapominajmy o tych uczynkach, kiedy świadomie lub nie czyniliśmy krzywdę innym narodom.
Nie miłujmy zła i nienawiści za świadome lub nie niesprawiedliwości przeciwko nam.
„Bycie Ukraińcem” powinno oznaczać pokonanie wielu ran, lęków i stereotypów.
Nie trzeba siebie oceniać przez wyobrażenie innych narodów i być zbyt uzależnionym od cudzych pochwał i obraz.
Nie trzeba ani znosić się, ani uniżać siebie przed innymi kulturami.
Nie trzeba kpić z ojczystego.
Nie trzeba usprawiedliwiać siłą wyższą własną bezczynność, miłując lenistwo, zazdrość i „dumę w upokorzeniu”, które bardzo często są naszymi najgorszymi wadami narodowymi.
Jednocześnie współczesna koncepcja ukraińskiej narodowości występuje poza granicy etniczne i jest zjawiskiem politycznym, które dotyczy i obejmuje każdego obywatela Ukrainy.
Bycie Ukraińcem oznacza uświadomienie swojego współudziału z Ukrainą i rozwijać intelektualną, duchową oraz polityczną ukrainocentryczność: wewnętrzną – tę, która wynika z wysiłku osobistego każdego z nas, – jedność naszego narodu, jego ziemi, kultury, historii i przyszłości.
Bycie Ukraińcem oznacza znać język ukraiński lub pragnąć opanować jego: to nie tylko język działa nas Ukraińcami, a właśnie ta kolosalna energia, która pochodzi z osobistego wysiłku dbania o język ukraiński, uczyć się i rozmawiać nim, i przemienia nas z ludności do jedynego narodu.
Bycie Ukraińcem oznacza nie dopuszczać rozdrobnienia narodowego.
Nie istnieje ani galickiego, ani donieckiego, ani odeskiego, ani kijowskiego narodów.
Istnieje jedyny ukraiński naród na całym obszarze swojego terytorium. Nasze lokalne różnicy nie tworzą energii odśrodkowej. Nie powinniśmy ani przeceniać ich znaczenia, ani sztucznie ich zaostrzać: nasze osobliwości regionalne nie czynią z nas różne narody, ale tylko wzbogacają narodową jedność.
Ukraińcy świata są również innym wymiarem naszego bytu.
Powinniśmy myśleć globalnymi kategoriami percepcji ukraińskości i wykorzystywać je w życiu politycznym, ekonomicznym oraz kulturalnym naszego regionu, Europy i planety.
3. Być aktywnym obywatelem
Aby być aktywnym obywatelem, należy najpierw uświadomić sobie, że państwowość i demokracja – to nie tylko wartości polityczne, ale i duchowe.
Społeczeństwo obywatelskie nie jest możliwe poza państwem.
Bycie aktywnym obywatelem oznacza wsparcie innego w celu ochrony jego praw, ponieważ są to nasze wspólne prawa.
Bycie aktywnym obywatelem oznacza podjęcie inicjatywy dla dobra swego domu, sąsiedztwa, wspólnoty lokalnej czy całej społeczności ukraińskiej.
Bycie aktywnym obywatelem oznacza zwracać szczególną uwagę na wszelkie próby (szczególnie władz) codo naruszania lub ograniczenia praw człowieka. Jutro ci, którze naruszają prawa sąsiada Państwa, mogą wziąć się za Państwo.
Bycie aktywnym obywatelem oznacza uświadomić sobie zasadnicze znaczenie demokratycznego rozwoju państwa. Demokracja jak również każdy twór polityczno-społeczny człowieka istnieje tylko tam, gdzie jest większość ludzi, mogących chronić ją i jednocześnie podporządkować się jej.
Bycie aktywnym obywatelem oznacza nie wyeliminować się z życia politycznego, a dokonywać wybór polityczny, nawet w wyborze pomiędzy niedoskonałymi siłami politycznymi, choć działając zgodnie z sumieniem i w trosce o zmiany w życiu państwa.
4. Kochać
Potrzebujemy zasadniczą zmianę w stosunku do siebie.
Kochać oznacza chcieć dobra bliźniego.
Z pojęciem „miłość” wyróżniamy znaczenie narodowe, socjalne i kulturalne.
Dla naszego społeczeństwa „kochać” przede wszystkim oznacza pokazać tolerancję wobec poglądów politycznych i kulturowych, etnicznej, religijnej i językowej tożsamości innych rodaków, których doświadczenie i własna historia, oczywiście, są różne.
Tolerancja jest jedną z najbardziej wysokich cech kultury człowieka wolnego, który, zgodnie z własnymi zasadami, uznaje i akceptuje prawo innego do odmienności.
Tolerancja nie oznacza zarówno pozbawienie zasad: ona nie uznaje i nie usprawiedliwia tych, kto świadomie działa przeciwko naszemu kraju, pragnąc jego podziału lub upadku, oraz tych, kto przekracza granicy moralności.
Nasza miłość oznacza wspólne narodowe stwierdzenie języka ukraińskiego, który również określa obliczę Ukrainy i naszego narodu na świecie.
Ona zapewnia bezwarunkowy szacunek do praw rosyjskojęzycznych Ukraińców i bezwzględne przestrzeganie praw wszystkich grup etnicznych w naszym kraju.
Kochać oznacza uniknąć manifestacji ksenofobii, rasizmu, szowinizmu, nazizmu, stalinizmu jako najbardziej brutalnych form ludzkiej, narodowej, politycznej, kulturalnej i socjalnej nietolerancji.
Kochać oznacza przywrócić związek między pokoleniami na Ukrainie, kiedy starsi, nawet nie akceptując form wyszukiwania życiowego lub twórczego młodszych, wspierają ich ruch na nowych drogach.
Kochać oznacza również, że każde kolejne pokolenie z mądrością odnosi się do realiów swoich poprzedników i nie pragnie rostrzygnąć wynik, jednak kontynuować to, co jest wspólnym dziedzictwem i dobrem.
Miłość do Ukrainy – to pojednanie weteranów: powstańców ukraińskich i radzieckich wojskowych.
Kochać oznacza przestrzegać narodowy wzrok na własną przeszłość.
Pragnienie kochać powinno pomóc nałożyć moratorium na „walki historyczne”, wszczęte zewnątrz.
Miłość – jest wysiłkiem socjalnej sprawiedliwości, mającej na celu pokonania luku pomiędzy bogatymi i biednymi.
Kochać oznacza utrzymywać niezmienną duchową więź pomiędzy cerkwiami ukraińskimi, których głównym powołaniem jest służyć Bogu i narodu ukraińskiemu.
5. Myśleć
Jednym z najważniejszych zadań człowieka wolnego jest myśleć samodzielnie.
Dla naszego społeczeństwa „myśleć” przede wszystkim oznacza pokonać nie-państwowość, wąskość i prowincjalizm kolonialnego i przysiółkowego światopoglądu.
To właśnie w tej płaszczyźnie potrzebujemy najważniejszą rewolucje.
Myśleć oznacza łamać stereotypy.
Myśleć oznacza pracować, czytać i tworzyć, odpowiadając na duch potrzeby czasu.
Myśleć – to pokonywać przyzwyczajenie prostych odpowiedzi.
Myśleć oznacza interesować się światem i jego kulturą.
Myśleć oznacza potrzebować nowe formy i zjawiska kulturalne.
Nie trzeba zatrzymywać się w przeszłości. Trzeba iść do przodu.
Nie powinniśmy lękać się zaskoczenia nowego. Warto się obawiać pustki i obojętności.
Myśleć – to wspólnymi siłami obywatelskimi tworzyć centra kultury nowoczesnej, biblioteki, fundusze publiczne w celu rozpowszechnienia informacji o Ukrainie na świecie, tłumaczenia naszej literatury lub wspierania nauczania ukraińskich studentów zagranicą.
Myśleć – to poznawać o nowatorskich badaniach światowych w teoretycznych, praktycznych i twórczych dziedzinach oraz przyjmować zaawansowaną wiedzę, między innymi za pomocą nowoczesnych możliwości sieciowych.
Myśleć oznacza wspólnie wspierać niezależne media, które powinni stać się prawdziwym głosem ludzkim pośród dzisiejszego fałszu informacyjnego.
6. Być gospodarzem
Nasz główny cel społeczny – przywrócić Ukraińcom poczucie gospodarza, cechami podstawowymi którego są odpowiedzialność za siebie, swoją rodzinę i przestrzeń swojego życia.
Przez swój cel i zakres ta kwestia ma zasadnicze znaczenie, nie ma alternatywy oraz jest współmierna z odbudową właśnie państwowości.
Bycie gospodarzem – to przezwyciężyć pozostałości myślenia sowieckiego, podczas gdy w rzeczywistości zdegradowany i okradziony człowiek oczekiwa na socjalny „psi grosz” i nie stawi sobie za cel brać udział w życiu społeczeństwa.
Aby stać się gospodarzami swojego państwa, powinniśmy decentralizować władę i delegować pełnomocnictwa władcze i środki finansowe na poziomy lokalne.
Gospodarz zaczyna się od dbania o proste rzeczy: porządek we własnym domie, bloku czy na ulicy.
Jesteśmy świadomi złożoności wielu chorób społecznych, związanych z konsumpcjonizmem i niezaspokojonymi apetytami finansowymi.
Te problemy nie powinny zastępować pozytywnego nastawienia społecznego wobec przedsiębiorczości jako źródła ducha gospodarczego na Ukrainie.
Taka postawa będzie możliwa tylko w wyniku odpowiedzialności narodowej i społecznej, które powinni nieść przedstawiciele wielkiego i małego biznesu wobec państwa.
Bycie gospodarzem oznacza szanować osobę i pracę innych.
Bycie gospodarzem oznacza oceniać pracę innych sprawiedliwie i regularnie wypłacać wynagrodzenie.
Potrzebujemy przywrócenia standardów profesjonalizmu, które katastrofalnie przyszli k upadku prawie w każdej dziedzinie.
Z tego powodu, gospodarz jest pojęciem, które obejmuje wszystkich, kto pragnie pracować: właścicieli przedsiębiorstw i pracowników, fermerów i rolników.
Przywrócenie ducha gospodarczego nie jest możliwe bez podwyższenia wynagrodzenia, zwiększenia ilości miejsc pracy oraz bez stworzenia warunków dla powrotu na Ukrainę milionów pracowników, którzy emigrowali.
I, co najważniejsze, bycie gospodarzem oznacza dbać o słabszych i biedniejszych.
7. Być liderem
Powinniśmy być nastawienie na własny i społeczny sukces.
Sukces ma być zasłużoną nagrodą za pracę i ta zasada powinna wejść do naszego życia jako norma zdrowego i sprawiedliwego społeczeństwa.
Pojęcie „lidera” dotyczy nie autorytetu, a wiedzy.
Bycie liderem oznacza, aby utorować drogę dla innych.
Pojęcie przywództwa przewiduje również wychowanie poniższych godności: umiejętność słyszeć innego, stosunek wobec zespołu i własne wykonawcze podporządkowanie w określonym celu.
Jako wielkie państwo europejskie, Ukraina powinna stać się regionalnym liderem politycznym, gospodarczym i kulturalnym.
Idea lidera regionalnego Ukrainy oznacza dla nas obecność i czynny udział w życiu Europy oraz naszego najbliższego sąsiedztwa na poziomie stosunków interpersonalnych i współpracy.
Dzisiaj, zamiast nie giętkiego aparatu biurokratycznego, tę misję powinno podjąć i realizować społeczeństwo obywatelskie.
8. Być społeczeństwem otwartym
Bycie społeczeństwem otwartym oznacza być wspólnotą, przekonaną wobec wielkiej wartości życia ludzkiego i systemu demokratycznego.
Wśród nas nie ma ani ludzi drugiej kategorii, ani śrubek, ani „drzazg” na drodze drwali.
Bycie społeczeństwem otwartym oznacza powstrzymywać agresję i wspierać słabszych, wrażliwszych i osób niepełnosprawnych.
Bycie społeczeństwem otwartym oznacza nie tolerować żadnych nieludzkich ideologii i presji despotycznej.
Bycie społeczeństwem otwartym oznacza być nastawionymi przyjąć najlepsze doświadczenie i wiedzę ze światu zewnętrznego.
Bycie społeczeństwem otwartym oznacza, aby lubić ludzi, myśleć swobodnie i wychowywać wolnych ludzi.
To powinno stać się naszą świadomość społeczną.
9. Być państwem, odnoszącym sukces
Sukces naszego państwa powinien polegać przede wszystkim na przezwyciężeniu wykluczenia socjalnego między ludźmi.
Powinniśmy doprowadzić do przywrócenia zarządzania demokratycznego, dzisiaj – zaburzonego.
Jesteśmy zobowiązani przywrócić prawdziwy parlamentaryzm, który obecnie nie istnieje.
W najbliższe lata, my obywatele Ukrainy, powinni zapewniać regularną zmianę władz, aby przeszczepić im jasne rozumienie o podporządkowaniu ludziom.
Jest to możliwe tylko pod warunkiem wolności słowa i praw demokratycznych, które trzeba stale chronić.
Na Ukrainie powinna się realizować podstawowa zasada: państwo nie przeszkadza swoim obywatelom, stwarza wolne warunki dla tych kto pracuje, i chroni najuboższych.
Sukces naszego państwa zależy od „reform sprawiedliwości” – zmiany sądowej władzy i organów egzekwowania prawa. Ludzie wreszcie powinni ustanowić sprawiedliwość w państwie.
Sukces naszego państwa zależy od „reform życia” – zmiany systemów edukacji i ochrony zdrowia.
Potrzebujemy swoją holistyczną i bezpieczną humanitarną przestrzeń.
Potrzebujemy zasadniczą reformę lokalnego samorządu i rozwoju regionalnego.
Nasz sukces zależy od wolnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, ochrony obywatela w działalności gospodarczej i biznesie, rozwoju małego i średniego przedsiębiorstwa, maksymalnego uproszczenia systemu licencjonowania i systemu prawnego.
Sukces naszego państwa zależy od przezwyciężenia ekonomicznych przesłanek korupcji.
Sukces naszego państwa zależy od tworzenia partii politycznych, które będą działać na jasnych zasadach ideologicznych, których rozwój i propozycja będą zależali od woli ludzi, a nie tylko od projektów jednoosobowych.
Sukces naszego państwa zależy od wychowywania władzy, która będzie rozumiała znaczenie i uświadomi ważność narodowych wartości oraz zjednoczenia wszystkich obywateli kraju.
10. Być członkiem demokratycznej wspólnoty narodów
Właściwą drogą i nie mającą alternatywy dla Ukrainy jest zjednoczenie z przestrzenią narodów europejskich.
Integracja europejska dla nas oznacza nie zewnętrzny, a wewnętrzny kurs polityczny.
Jesteśmy zdolni być przykładem i oporą dla wszystkich sił demokratycznych byłego Związku Radzieckiego i naszych sąsiadów i partnerów od Bałtyku do morza Czarnego.
Ideom chimerycznym jakoby słowiańskiego braterstwa, fałszywego zjednoczenia, widzianego już nie raz i nie jedno stulecie, oraz innym manifestacjom ideologii neo-imperialnych przeciwstawiamy zasady wzajemnej równości, szacunku i wsparcia partnerskiego.
Należy dążyć, aby dodać siły każdemu, kto walczy o prawa i wolności człowieka.
* * *
Dziś Ukraina przeciw stoi autorytaryzmu, korupcji, ubóztwu ludzi, uciążliwej różnicy socjalnej i wewnętrznemu rozdzieleniu.
Potrzebujemy zmian.
Jesteśmy w stanie przezwyciężyć dzisiejsze zagrożenia i niebezpieczeństwa.
Najważniejszy i jeszcze nie wykorzystany zasób strategiczny Ukrainy – jest wewnętrzna konsolidacja naszego narodu, którą pojmujemy jako zjednoczenie ludzi wokół wartości niepodległości i demokracji, zaświadczonych 24 sierpnia i 1 grudnia 1991 roku, i jednocześnie jako jedność decyzji i działań politycznych, które by zapewniły europejski i demokratyczny rozwój Ukrainy w nadchodzących dziesięcioleciach.
Zasady, określone w niniejszej Karcie, do ich wykonania potrzebują wielu wielkich wysiłków osobistych i wspólnych.
To wymaga dialogu, do którego zapraszamy wszystkich, chcących dobra dla naszego narodu i jego państwa.
Zachęcamy każdego z Was, drodzy rodacy, do najtrudniejszej w naszym życiu pracy: nie oczekiwać „wieku złotego”, nie zniechęcać się pod ciężarem kłamstw, nie ukrywać się od światu i swojego życia, a stale robić własny wysiłek, który, wierzymy, przyniesie dobro Ukrainie i wzmocni nasze Państwo jako wolny kraj swobodnych ludzi.
Nasza Karta – to jest wybór „być”. Osobisty i wspólny.
Być wolnymi ludźmi.
Być narodem i państwem, odnoszącymi sukces.
Być wolnymi wśród wolnych.
- Wjaczesław Briuchowecky
- Mirosław Marynowycz
- Bohdan Hawryłyszyn
- Mirosław Popowycz
- Semen Hluzman
- Jewhen Swerstiuk
- Wołodymyr Horbulin
- Wadym Skuratiwsky
- Kardynał Lubomyr Huzar
- Ihor Juchnowsky
- Iwan Dziuba
Kijów, dnia 1 grudnia 2012 roku
